ஈழம்

எலும்பாலான தூரிகை நுனியில்
எமது நரம்பே குஞ்சமென

எமது குருதித் தொட்டுத் தீட்டுகிறோம்
ஆயுதங்கள் கிழித்தெறிந்த
எம் கருப்புத்தோல் திரையாக

ஓவியத்திலிருந்தும்
உயிர் பெற்று எழுவோமென !!!!!!

கவிதை மேல் காதல்

என்றும் இல்லை மரணம்
எப்படி பிறந்தேன் என்று நினைவில்லை
நினைவுகளிலும் கனவுகள்
காற்றென உரசி செல்கின்றன
நாம் வாழும் கூடுகளை
கவிதைகளால் நெய்வோம் வா